امام خامنه‌ای: تا من زنده هستم نخواهم گذاشت حرکت ملت منحرف شود
حضرت امام خامنه‌ای:
رهبری محکم در مواضع صحیح خود ایستاده است . |
ملت و رهبری از خدمت حمایت می کنند نه شخص . |
| تا من زنده هستم نخواهم گذاشت حرکت ملت منحرف شود. |
نت های حجاب وارنزبی
نت های حجاب وارنزبی
آن ها می گویند : ای دختر بیچاره ! تو خیلی زیبائی ! اینو میدونی ؟
این یک ننگه که تو خودتو می پوشونی . تو خیلی زیبائی !
آن دختر فقط به آن ها لبخند می زند و بزرگوارانه و با آرامش پاسخ می دهد :
این زیبائی که من دارم ، فقط بخش ساده ای از من است .
هیچ غریبه ای حق ندارد بدن مرا ببیند .
این لباس های بلند و این روسری ، عفت مرا حفظ می کنند .
ایمان خیلی ضروری تر از مد است ، موافق نیستید ؟
این حجاب ، این نشانه تقوی ،
عملی از ایمان است . نشانه ای است تا همه جهان آن را ببینند .
لباسی ساده است که شان او را حفظ می کند .
پس پلیدی را از قلبت پاک کن تا صفای قلب او را ببینی .
آن ها به او می گویند : « ای دختر ! نمی دونی که اینجا غرب است و تو آزادی ؟!»
لازم نیست خودت را محدود کنی و از زنانگی خودت خجالت بکشی .
او فقط سرش را تکان می دهد و با اطمینان سخن می گوید :
بیل بورد ها و مجلات را ببینید که جزایر مجزا را به خط می کنند
با چهره های ساختگی رنگ شده و خنده های نقاشی شده !
لباس های نازک و کوتاه آن ها واقعا مناسب من نیست .
تو آن را آزادی و من آن را هرج و مرج می نامم .
این حجاب ، این نشانه تقوی ،
عملی از ایمان است . نشانه ای است تا همه جهان آن را ببینند .
لباسی ساده است که شان او را حفظ می کند .
پس پلیدی را از قلبت پاک کن تا صفای قلب او را ببینی .
پس پلیدی را از قلبت پاک کن تا صفای قلب او را ببینی .
ما اهل کوفه هستیم ؟!
ما اهل کوفه هستیم ؟!
امام سجاد - علیه السلام - در بدو ورود کاروان اسرا به کوفه می فرمایند :
« الا ان هولاء یبکون و یتوجعون من اجلنا ، فمن ذا الذی قتلنا ؟ »
«این ها که برای ما می گریند و بر ما نوحه می کنند ، پس چه کسی ما را کشت ؟!»
تاکنون کمتر تحلیلی درباره اینکه چه شد کوفیان از یاری امام حسین - علیه السلام - سرباز زدند، و اینکه چگونه با خود کنار آمدند وقتی که می دیدند لشکرها برای جنگ با امام حسین - علیه السلام - می رود، و در روز عاشورا هنگامی که استغاثه ایشان را می شنیدند ، بیان شده است .
در قیام امام حسین - علیه السلام - و در دوره چهار ماهه حضور ایشان در مکه و در حرکت یک ماهه ایشان به کربلا ، جز چهار نفر از بصره و خاندان پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - که از مدینه همراه امام بودند ، هیچ کس به امام نپیوست « جز» کوفیان . و «فقط» کوفیان بودند که یاور امام بودند و کوفه تنها شهری بود که از امام دعوت کرد و به او نامه نوشت ، و تنها شهری بود که حضرت دعوت آن ها را اجابت کرد .
« مساله کوفی ما » این است که چرا کوفیان از همراهی امام حسین - علیه السلام - سر باز زدند و شریک در خون او شدند .
اهمیت این مساله از آن روست که ما تقریبا آن را فراموش کرده ایم و ظاهرا علت آن فراموشی نیز آن است که از بخشی از پاسخ می گریزیم .
برای پاسخ به این مساله باید بررسی کرد که تا چه اندازه کوفیان در دعوت از امام حسین - علیه السلام – پایمردی کردند و تا کجا ایستادند؟ و اگر ما در زمان اباعبدلله بودیم تا کجا می ایستادیم و شبیه کدام دسته از کوفیان بودیم ؟
و دشواری همین پرسش آخر است که باعث این « فراموشی » شده است .
ادامه مطلب را از دست ندهید:
ادامه مطلب ...قیام علیه فرعون
پشت دریا ها
پشت دریا ها
قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد از این خاک غریب
که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه ی عشق
قهرمانان را بیدار کند .
قایق از تور تهی
و دل از آرزوی مروارید،
هم چنان خواهم راند
نه به آبی ها دل خواهم بست
نه به دریا – پریانی که سر از آب به در می آرند
و در آن تابش تنهایی ماهی گیران
می فشانند فسون از سر گیسوهاشان
هم چنان خواهم راند
هم چنان خواهم خواند :
دور باید شد ، دور
مرد آن شهر اساطیر نداشت .
زن آن شهر به سرشاری یک خوشه ی انگور نبود .
هیچ آینه ی تالاری سرخوشی ها را تکرار نکرد .
چاله ی آبی حتی ، مشعلی را ننمود .
دور باید شد ، دور .
شب سرودش را خواند،
نوبت پنجره هاست .
هم چنان خواهم خواند .
هم چنان خواهم راند .
پشت دریا ها شهریست
که در آن پنجره ها رو به تجلّی باز است
بام ها جای کبوتر ها ئیست
که به فوّاره ی هوش بشری می نگرند
دست هر کودک ده ساله شهر ، شاخه ی معرفتیست
مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند
که به یک شعله ، به یک خواب لطیف
خاک ، موسیقی احساس تو را می شنود
و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد
پشت دریا ها شهریست
که در آن وسعت خورشید به اندازه ی چشمان سحرخیزان است
شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند .
پشت دریا ها شهریست
قایقی باید ساخت . . .
«مرحوم سهراب سپهری »
****************************************************************
پیوست 1 : چند وقتی نیستم .
پیوست 2 : اگه خدا بخواد برمی گردم .
پیوست 3 : شما نظراتتون را بذارین . هروقت رسیدم می خونم تایید می کنم .
پیوست 4 : دعا کنین آقا ازمون راضی باشن .
پیوست 5 : یا علی مددی !
دعا کنیداز این هم، شهیدتر بشوم
دعا کنید که من ناپدیدتر بشوم
که در حضور خدا روسپیدتر بشوم
بُریده‌های من آن‌سوی عشق گُم شده‌اند
خدا کند که از این هم شهیدتر بشوم
که ذره‌های مرا باد با خودش ببرد
که بی‌نهایت باشم، مدیدتر بشوم
به جست‌وجوی من و پاره های من نروید
برای گُمشدة تن، پی کفن نروید
به مادرم بنویسید جای من خوب است
که بی‌نشانه شدن، در همین وطن خوب است
در این حدود،من پاره‌پاره خوشبختم
در آستان خدا، بی‌کفن شدن خوب است
همیشه مهدی موعود در کنار من است
و دست‌های اباالفضل سآیه سار من است
خدا قبول کند اینکه تشنه جان دادم
و کربلای جدیدی نشان‌تان دادم
به جست‌وجوی من و پاره‌های من نروید
برای گمشدة تن، پی کفن نروید
میان غُربت تابوت‌ها نخواهیدم
به زیر سنگ مزار ای خدا! نخواهیدم
منم و خار بیابان که سنگ قبر من است
دعای حضرت زهرا، مزید صبر من است
خدا که خواست ز دنیا بعید تر بشوم
که زیر بارش سُرب و اسید ؛ تر بشوم
خودش به فکر من و تکه‌های روح من است
دعا کنیداز این هم، شهیدتر بشوم
یک جرعه تفکر
یک جرعه تفکر
سوال این بود: « چرا ما گاهی از بنده ی خدا حیا می کنیم ، اما از خودِ خدا نه ؟ »
قبل از خواندن ادامه مطلب، لحظه ای درنگ کنید و نظر دهید.
حاشیه های خواندنی از دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب
حاشیه های خواندنی از دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب
ادامه مطلب را از دست ندهید:
عصر روز یکشنبه یازده رمضان انتهای خیابان فلسطین مملو از جوانانی بود که مشتاقانه دیدار با رهبر انقلاب را لحظه شماری می کردند.
ما بمیریم و آن روز را نبینیم که ...
ما بمیریم و آن روز را نبینیم که به تشکیلاتی که
امید دل نائب امام زمان است، ضربه‌ای وارد شود
سید محمد رضا حسینی عضو هیئت موسس اتحادیه انجمن‌های اسلامی مستقل دغدغه اعضای این اتحادیه را گفتمان امام و رهبر معظم انقلاب عنوان کرد و گفت: انجمن‌های اسلامی تا پای جان برای تحقق گفتمان امام و رهبری می‌ایستند.
ادامه مطلب ...یکی بود، یکی نبود .
یکی بود، یکی نبود . غیر از خدا هیچ کس نبود .
هواپیما که به زمین نشست، نگاهی به خودش انداخت . دید انگار خودش است که بر زمین فرود آمده . عوض نشده بود . همان آدم قبلی، با همان وسوسه ها و سستی ها . مثل آدمی که از بهشت رانده شده و حالا روی زمین دلش هوای بهشت را کرده، عجیب دلش گرفت . یاد روزهایی که مثل کودکی نوپا بال در بال فرشتگان در سرزمین وحی قدم زدن در طریق عشق را تجربه می کرد، یاد رویایی که در آن همه سفیدپوش بودند و گِرد یکی می چرخیدند، و آن همه، هیچ نبودند و آن یکی، همه چیز بود...« یکی بود، یکی نبود . غیر از خدا هیچ کس نبود .»
از میان همهمه ی حاجی ها سرک کشید و ساکش را روی نوار نقاله پیدا کرد . با دست های پر به طرف فامیل که به استقبالش آمده بودند رفت و یکی یکی در آغوششان گرفت .
ازش پرسیدند «چه خبر بود؟» بغض گلویش را گرفت . خیلی سعی کرد چیزی بگوید اما نتوانست . مثل آدم گنگی شده بود که در عالم رویا روضه ی رضوان را دیده، حالا می خواهد با زبانی که ندارد خوابش را برای مردمانی ناشنوا تعریف کند .
« من گنگ خواب دیده، عالم همه کَر »
اشک قطره قطره روی گونه هایش سرازیر شد . « باید خودتون بروید ... بروید ببینید چه خبره »
*******************************************
پی نوشت 1 : این آخرین برگ از سفرنامه عمره ام بود که تابستان 87 نگاشتم.
پی نوشت 2 : امیدوارم این آخرین سفرنامه عمره ای نباشد که نگاشته ام!
پی نوشت 3 : خیلی دلم هوای بقیع را کرده، اما ...
پی نوشت 4 : التماس دعا
سفر به سرزمین وحی
سفر به سرزمین وحی
سفر به سرزمین وحی سفری بود سرشار از صفا و معنویت.
نمونه های فراوانی دیدیم و شنیدیم که مثل خودم قرار نبود مشرف شوند، اسمشان در قرعه کشی حتی ذخیره هم نبود، اما به خواست خدا این توفیق و سعادت بزرگ نصیبشان شد . موردی را هم حاج آقا فقیهی - رئیس ستاد عمره دانشجویی – نقل کردند که خیلی تکان دهنده و پرمعنا بود : یکی از دانشجویان ثبت نام کننده که قرار بود همزمان با ما به این سفر اعزام گردد، درست چند روز قبل از سفر در اثر تصادف جان به جان آفرین تسلیم کرد و محروم و بی نصیب ماند . مرگ جوان و پیر نمی شناسد . خدا را شکر که سالم رفتیم و سلامت برگشتیم، إن شاءالله شفای دلمان را ، دل بیمارمان را در این سفر از دست رسول الله – صلی الله علیه و آله – گرفته باشیم .
سعادت مضاعف ما این بود که ایام توقفمان در مکه مصادف بود با روزهای پایانی ماه رجب و نخستین روزهای ماه شعبان . در ابتدا قرار بود زمان دیگری اعزام شویم، ولی بااینکه تغییر کاروانبندی تقریبا غیرممکن بود، خدا خواست و زمان اعزاممان به این خوبی تغییر کرد .
حُسن این زمان، توفیق درک دو عمره رجبیه و شعبانیه است . اولی را که از شجره محرم شدیم، و دومی را از حدیبیه .
در حدیبیه ابتدا از موزه حرمین بازدید کردیم . عجیب است که موزه ای که آثار تاریخی و اسلامی دو شهر مقدس جهان اسلام – مکه مکرمه و مدینه منوره – را در خود جای داده، شاید از یک دهم موزه آستان قدس رضوی در مشهد مقدس هم کوچکتر باشد ! این وهابی ها آثار اسلامی را که میراث امت مسلمان است، حتی به عنوان آثار باستانی و تاریخی و میراث فرهنگی هم حفظ نکرده و نمی کنند . خداوند لعنتشان کند !
چقدر مسجد دیدیم و شنیدیم که بسته بودند و یا تخریب شده بودند به بهانه های واهی ، یا حتی بدون دلیل . هرجا نامی از اهل بیت – علیهم السلام – بود، به نحوی سعی در محو آن داشته و دارند .
{ یریدون لیطفئ نور الله بافواههم والله یُتِمُّ نوره و لو کره الکافرون }
نور خدا را چگونه می خواهند خاموش کنند؟ حتی اگر همه تاریکی ها هم جمع شوند، عاجزند از اینکه نور یک شمع را خاموش کنند . چون اصالت با شمع است .
******************************************
مکه از جهت اعمال عبادی، دو برتری بر مدینه دارد : اول اعمال عمره و حج ، و دوم طواف .
طواف یعنی گشتن به گرد خانه ای که نماد توحید است . خانه ای که محل خدا نیست، چرا که خدا همه جا هست؛ اما خودش این خانه را قبله مسلمین قرار داده، خانه ای که تصویر بیت العتیق در زمین است . مکعبی که هر ضلعش یادآور ذکری است :
سبحان الله والحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر
******************************************
گفتم مکه دو برتری بر مدینه دارد ؛ از برتری های مدینه هم بگویم .
مدینه شهر پیغمبر(ص) است . شهری است که پیغمبر در آن غریب است . غربت پیغمبر(ص) را در مسجدالنبی، روبروی قبر حضرت، در روضه – که تکه ای از بهشت است به فرموده ی حضرت – و در بین الحرمین می توانی حس کنی . گفتم بین الحرمین؛ در کربلا، فاصله حرم حضرت ابوالفضل (ع) و حرم امام حسین (ع) را بین الحرمین می گویند . اما در مدینه ...
کمتر از یک قرن پیش، ائمه بقیع (ع) گنبد و بارگاهی داشته اند . اما با تسلط وهابی های سلفی بر مدینه النبی، پیغمبر(ص) در شهر خودش غریب شد . وهابی هایی که به تحریک مشرکانِ بیگانه فتوا به قتل شیعیان دادند، از تخریبِ بارگاه ائمه بقیع، و بلکه کلیه ی آثار اسلامی که یادآور فضایل اهل بیت باشد کوتاهی نکردند .
******************************************
قدم برداشتن در زمینی که زمانی محل قدم های مبارک رسول الله(ص) بوده، نشستن در مکانی که زمانی محل سفره های کریمانه امام حسن مجتبی(ع) بوده، سجده بر زمینی که زمانی سجاده ی امام سجاد(ع) بوده، و حلقه زدن در جایی که حلقه درس و بحث امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده، اگر همراه با ادب و معرفت حضور آن حضرات باشد سعادتی است که تنها در این مکان به انسان دست می دهد . تنها در مدینه، شهر پیغمبر(ص) .
بهترین دعا
بهترین دعا
خدایا هیچ فقیری نیازمندتر از من نیست . من به آنچه که عنایت بفرمایی محتاجم !
{ إنّی لِما أنزَلتَ إلیَّ مِن خیرٍ فقیر }
این جملات بخشی از دعایی است که امام سجاد (ع) بعد از زیارت قبر رسول الله – صلی الله علیه وآله – می خوانده اند .
همچنین این آیه ( قصص – 24 ) دعایی است که حضرت موسی(ع) وقتی از فرعونیان گریخته و هیچ ندارد ، با نهایت حیاء از خداوند متعال و بدون ذره ای شکایت بیان می کند؛ وخداوند به واسطه ی این ادب، به او همسری با حیا ( دختر شعیب (ع) ) و زندگی و رسالت عطا می کند .
غالبا ما اگر بخواهیم برای خود دعا کنیم ، کم طلب می کنیم ؛ چون ظرفیت روحی مان اندک است و زود اشباع می شود ، چون دیدمان کوتاه است ، چون به نیاز خود واقف نیستیم . اما اگر عطا را به کَرَمِ کریم واگذار کنیم ، او از فضل خود بر ما می افزاید إن شاءالله .
خدایا ما شایسته این نبودیم که زائر خاک کوی دوست گردیم ، اما تو خواستی که ما را از گناهانِ عمرمان پاک گردانی ، و توفیق قدم گذاشتن در حرم ملائکه ، و جای پای رسول الله(ص) و اهل بیت مطهر او را به ما ارزانی داشتی .
« یا مَن یُعطی مَن لَم یَسئَله و مَن لَم یَعرفهُ تَحَنُّناً مِنه و رَحمه »
***************************************************
پی نوشت : این نوشته را دو سال قبل در آخرین روز های ماه رجب در مدینه الرسول نوشته ام .