خدا بود و دیگر هیچ نبود

 

ای خدای بزرگ، من این مسئولیت تاریخی را در مقابل تو به گرده گرفته ام و تنها تویی که ناظر اعمال منی و فقط تویی که به او پناه می جویم و تقاضای کمک می کنم. 

ادامه مطلبو از دست ندین:

من مسوولیت تام دارم که در مقابل شداید و بلایا بایستم، تمام ناراحتی ها را تحمل کنم، رنج ها را بپذیرم، چون شمع بسوزم و راه را برای دیگران روشن کنم، به مردگان روح بدمم. تشنگان حق و حقیقت را سیراب کنم.  

***   

ای خدا، من باید از نظر علم از همه برتر باشم تا مبادا که دشمنان مرا از این راه طعنه زنند. باید به آن سنگدلانی که علم را بهانه کرده و به دیگران فخر می فروشند ثابت کنم که خاک پای من هم نخواهند شد. باید همه آن تیره دلان مغرور و متکبر را به زانو در آورم، آن گاه خود خاضع ترین و افتاده ترین فرد روی زمین باشم. 

***   

من بزرگتر از آنم، که به خاطر پاداش محبت کنم یا در ازای عشق تمنایی داشته باشم. من در عشق خود می سوزم و لذت می برم و این لذت بزرگترین پاداشی است که ممکن است در جواب عشق من به حساب آید. 

***   

 شمع بودم، اشک شدم، عشق بودم، آب شدم. جمع بودم، روح شدم. قلب بودم، نور شدم. آتش بودم، دود شدم. 

***   

 من تصمیم دارم که از این به بعد آدم خوبی باشم، دست از گناهان بشویم، قلب خود را یکسره تسلیم خدا کنم، از دنیا و مافیها چشم بپوشم. تنها، آری تنها لذت خویش را در آب دیده قرار دهم.  

***   

چه زیباست در راه معشوق، تحمل درد و رنج کردن، زیر سنگ های آسیاب حیات خرد شدن، در دریای غم فرو رفتن، به خاطر حق متهم شدن، و نفرین و لعنت شنیدن، و از همه جا رانده و از همه کس مطرود شدن.  

***   

چه زیباست که به ارزش های خدایی ملتزم ماندن و به خاطر خدا رنج بردن و به خاطر حق پافشاری کردن و زیان دیدن، و از همه چیز خود صرف نظر کردن و فقط وفقط به خدا اندیشیدن و به سوی خدا رفتن .  

***   

چه زیباست شمع شدن و سوختن و راه را روشن کردن و کفر و جهل را به مبارزه طلبیدن و هیولای ظلمت را به زانو در آوردن و وجود خود را شرط اساسی برای پیروزی نور بر ظلمت کردن .

***   

 چه زیباست که فقط با خدا ماندن و از همه عالم بریدن، مطرود همه مردم شدن، به کلی تنها ماندن و هیچ پناه گاهی جز خدا نداشتن و به کلی از همه جا و همه کس نا امید شدن و هیچ امیدی و آرزویی و روزنه نوری جز خدا نداشتن .  

***   

چه زیباست مرگ را در آغوش کشیدن و به ملاقات خدا شتافتن، و بر همه مظاهر وجود مسلط شدن، و بر همه عالم و قوانین دنیا حکومت کردن و جبر تاریخ را به خاک کشیدن، و مسیر تاریخ را دگرگون کردن، و شیطان قوی پنجه و سخت جان را شکست دادن، و زیبایی انسان را در بزرگترین تجلی تکاملی خود نشان دادن .  

***   

تاریخ نشان می دهد که سر نوشت دردناک 1400 ساله شیعه محال است که تغییر پیدا کند و مسیر جدیدی بیافریند، قضا و قدر، امر داده است که شیعه، همیشه در مبارزه دائم ضد ظلم وستم، زیر چرخ دنده های نظام های شیطانی خرد شود، در آتش حقد و کینه، نفرت و انتقام، اکثریت جاهل و مغرض و مصلحت طلب بسوزد، در طوفانی از سختی و اتهام، خطر و تهمت و ظلم و یاس گرفتار شود، در گردابی از بلا و مصیبت، شکست و درد، رنج و غم اسیر گردد و هیچ راه نجاتی برای او جز شهادت باقی نماند و هیچ آرزویی جز لقاء پروردگار در دل آنها نروید و هیچ انتظاری جز درد، غم و مصیبت، دل های پژمرده آنها را پر نکند.