سرباز ولایت؟!

 سرباز ولایت؟!

محمد حنفیه از سر خیر خواهی سه بار به امام حسین(ع) راه یمن را نشان داد و ایشان را از رفتن به کوفه بازداشت. 

اما مگر اینگونه نیست که امام در جای حق نشسته، مقام ولایی دارد، معصوم است و از بیراهه رفتن مبرا؟!چه خوب سربازی بود عباس ابن علی (ع) برای امام خود که حتی یک بار هم به خود اجازه نداد تا در این مورد حتی از سر خیر خواهی با امام سخنی بگوید.قمر بنی هاشم (ع) یعنی آن مقام والای فانی در ولایت، یعنی سرباز ولایت، کسی که به درستی امام زمانش را شناخته است.

حال چگونه شده است کسانی خود را سرباز ولایت میدانند و حال از سر خیرخواهی و یا... به نایب امام زمان (عج) دستور و پیشنهاد می دهند؟!

آیا همان یک بار که جام زهر به پیر جماران نوشانیدید کافی نبود؟!

چگونه بود که امام روح الله تا چند روز قبل از پذیرش قطعنامه شعارشان «جنگ، جنگ تا رفع فتنه از عالم» بود، ولی پس از قبول قطعنامه با عذر خواهی از مردم، می فرمایند که من این جام زهر را نوشیدم...؟!

مگر در حدیث نیامده : « مَن مات وَ لَم یَعرِف إمام زَمانِه ماتَ میتَتَه جاهَلیه »؟!

فکر نمی کنید به مرگ جاهلیت بمیرید؟!

شما را چه شده است؟ از چه می ترسید؟ آیا مشمول گروه اول و دوم وصیت نامه شهید باکری شده اید؟ چه شده که پس از سالهای جنگ این گونه شده اید؟

چه زیبا شهید باکری زندگی رزمندگان را پس از جنگ بیان می کند:

دعا کنید که خداوند شهادت را نصیب شما کند که در غیر این صورت زمانی
فرامی رسد که جنگ تمام می شود و رزمندگان سه دسته می شوند :

۱- دسته ای به مخالفت با گذشته خود بر می خیزند و از گذشته خود پشیمان اند .

 -۲دسته ای راه بی تفاوتی را برمی گزینند و در زندگی مادی غرق می شوند و همه چیز را فراموش می کنند .

 -۳دسته سوم به گذشته خود وفادار می مانند و احساس مسئولیت می کنند که از شدت غصه ها و مصائب دق خواهند کرد .

پس از خدا بخواهید با وصال شهادت از عواقب زندگی بعد از جنگ در امان بمانید چون عاقبت دو دسته اول ختم به خیر نخواهد شد و جز دسته سوم ماندن سخت و دشوار خواهد بود.