فَکذَّبوه فإنّهُم لَمُحضَرون

 فَکذَّبوه فإنّهُم لَمُحضَرون  

« پس او را دروغگو شمردند ، و قطعا آنها ( در آتش ) احضار خواهند شد . »  ( سوره صافات ، آیه 127 )

به مناسبت سالگرد حضور تاریخی مردم در انتخابات 22 خرداد 88 که مشارکت 85% مردم به تعبیر رهبر معظم انقلاب  «جز در رفراندوم 12 فروردین 58 » نظیری ندارد ، تصمیم گرفتم بخشی از دستنوشته هایم در آن تاریخ را بازخوانی کنم.

یادآوری این خاطرات خالی از لطف نیست .

با ما همراه باشید :

 متعاقب افشاگری های احمدی نژاد‍‍ در مناظره با موسوی ، موج جدیدی از تخریب و اهانت به رئیس جمهور آغاز شده ، کلید آغاز این موج را موسوی ، با دروغگو خواندن احمدی نژاد زد .

سی دی های تخریب احمدی نژاد با عنوان « سی دی 90 سیاسی » یا « مچ گیری احمدی نژاد » به تعداد بیش از 5 میلیون حلقه تکثیر و در سراسر کشور توزیع شده است .

راست و دروغ را به هم آمیخته اند تا مردم را نسبت به نظام بدبین کنند .

شمشیر ز رو بسته جهاد آمده اند

انگار به جنگ عدل و داد آمده اند

اینها هدف از قیامشان رهبر ماست

با حمله به احمدی نژاد آمده اند

دیشب را تا صبح احیاء گرفتیم . پیش از اذان صبح ، برادرم به نیت انتخابات قرآن را باز کرد : آیه 127 سوره صافات آمد . کاملا گویاست ، ببینید چه بلایی دارند سر کشور می آورند !

بیچاره امام ، حیف امام که اینها خط امامی اش باشند ! هیچگاه تا این حد امام در جامعه ای که خود از نو بنا کرد غریب نبوده است .

 به فرمان رهبر معظم انقلاب ، در نخستین ساعات در شعبه اخذ رای حاضر شدیم و به کسی که از بین 4 کاندیدا نزدیکتر به گفتمان امام (ره) تشخیص دادیم – یعنی دکتر محمود احمدی نژاد – رای دادیم .

در مظلومیت دکتر احمدی نژاد باید تاریخ بنویسد . چه جفاهایی که به دولت کردند و چه تهمت هایی که ناجوانمردانه نسبت دادند ، و بغض و کینه خود با امام (ره) و انقلاب را نمایان ساختند . اینان خط امام را مطابق با میل خود تعریف می کنند . آنها امام را استکبارستیز نمی دانند . عدالت طلب نمی دانند . مروّج فرهنگ جهاد و شهادت نمی خوانند . خدمت گذاری مردم را افتخار نمی دانند. آنها به قدرت به عنوان طعمه ای می نگرند که باید از آن در جهت رسیدن به منافع شخصی و حزبی استفاده کرد . سخن در این رابطه بسیار است . . .

احمدی نژاد هم متاسفانه در این چهارسال بهانه به دست آنها داد . برخی اقدامات شتابزده ، بعضی اظهارات نسنجیده ، عزل و نصب های نادرست ، ... ، مثلا عزل پورمحمدی وزیرکشور در زمان انتخابات مجلس هشتم، و جایگزینی کردان – مهره ی نفوذی جاسبی که جز دردسر چیزی برای دولت نداشت – از اشتباهات نابخشودنی ایشان است .

بعد هم که حاضر به قبول اشتباه خود نشد ، و کردان هم علیرغم فشارها استعفا نداد ، با فشار دانشجویان – خصوصا اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل – مجلس وی را استیضاح کرد .

در قضیه انتخابات آمریکا ، در یک اظهارنظر نسنجیده گفت « بعید می دانم صهیونیست ها به اوباما اجازه دهند به این عرصه وارد شود . » اما دیدیم که اوباما در مقابل صهیونیست ها زانو زد ، و به قدرت رسید . بسیاری نامه تبریک احمدی نژاد به اوباما را هم شتابزده می دانند . به خصوص که وی جوابی هم به آن نامه نداد . البته من اصل ارسال نامه را درست می دانم . به قول آقای احمدی نژاد ، این دیپلماسی عمومی است که با خطاب به رئیس یک کشور ، در حقیقت با افکار عمومی جهان صحبت می شود .

انتقادات دیگری هم به ایشان وارد است . مثلا حمایت از آقای مشایی – رئیس سازمان گردشگری – علیرغم صحبت های غلطش پیرامون « دوستی با ملت اسرائیل » که حتی رهبری را به واکنش واداشت .

چهارشنبه بعدازظهر، یکی از دوستان آمد پیشمان . معتقد بود محسن رضایی اصلح است ، و تز « صالح مقبول ارجح است بر اصلح نامقبول » را – که قبلا آقای ناطق طرح می کرد – خلاف نظر امام و رهبری می دانست .

در مورد اشکالات دولت ، و مواردی که خلاف نظر رهبری عمل کرده صحبت کرد . می گفت این طرز اتهام زنی احمدی نژاد به اشخاص و سران مملکت سبب شده مردم به نظام بدبین شوند و از اساس ، نظام را دزد بدانند . البته به نظر من زیاده روی می کرد ، هرچند به او حق می دهم . من هم با این طرز افشاگری موافق نبودم . به خصوص که زمینه را برای مظلوم نمایی موسوی – خصوصا درمورد همسرش زهرا رهنورد – فراهم کرد . به جای طرح پرونده تحصیلی رهنورد ، یا اتهام زنی به امثال ناطق و فرزندانش ، بهتر بود پرونده جاسبی را باز می کرد . البته رو کردن دست هاشمی ، که به محور مقابله با او تبدیل شده ، به نظر من به جا بود . یعنی حق می دهم که 4 سال هاشمی حتی یکبار از یک عمل این دولت در هیچ جلسه و تریبونی تقدیر نکرده ، بلکه با حمایت و تحریک جریان های اصلاح طلب و حتی اصولگرای مخالف دولت ، زمینه بدبینی مردم را به اقدامات انصافا حیرت برانگیز این دولت فراهم کرده ، آنوقت احمدی نژاد در مناظره با موسوی از ائتلاف « هاشمی – خاتمی – موسوی » پرده بردارد .

هاشمی سردمدار پروژه « نه احمدی نژاد » است و حتی رضایی و کروبی را نیز در مقابل وی حمایت می کند . برخلاف ژست ولایت مداری که می گیرد ، این همه اعلام حمایت رهبری از دولت نهم را نادیده می انگارد و اقدامات مثبت دولت را منفی جلوه می دهد و سیاه نمایی می کند .

البته صحبت برخی از بچه ها هم به نظر درست است : چرا در طول این 4 سال افشاگری نکرد ؟ چرا مفاسد اقتصادی را از طریق وزارت دادگستری پیگیری نکرد ؟ چرا این مسائل را در مناظره بیان کرد ؟ آیا برای جمع کردن رای بود ؟

صحبت های دوستم باعث شد یکبار دیگر در مورد رضایی به طور جدی فکر کنم . حتی با چند نفر هم مشورت کردم و انتقادات وارده به احمدی نژاد را مطرح نمودم . اما گذشته از عدم مقبولیت عمومی آقای رضایی ، بزرگترین انتقاد وارد به ایشان این است که عدالت طلبی و مبارزه با مفاسد را از گفتمان خود – که مدعی است گفتمان امام است – حذف کرده است . حتی یک موضع گیری در مورد تخلفات دانشگاه آزاد از ایشان سراغ نداریم ، اما طرحی برای پرداخت وام بلندمدت به دانشجویان دانشگاه آزاد برای پرداخت شهریه به صورت اقساط تهیه کرده است .

ایشان با اینکه طرح های متعددی ارائه داده ، بسیاری از آن غیرقابل اجرا به نظر می رسد . به عنوان مثال طرح « فدرالیسم اقتصادی » که آقای احمدی نژاد در مناظره اش آن را به چالش کشید ، یا طرح دولت سایه ، که خود محسن رضایی بعدا از آن عقب نشینی کرد و تا حد اتاق های فکر تقلیل داد . به هر حال با وجود همه ایراداتی که به احمدی نژاد وارد می دانم ، تصمیم گرفتم به ایشان رای بدهم . مشی عدالت طلبانه و ساده زیستی و روحیه ی پرکار و خدمت رسانی صادقانه او ، و همچنین جرات و شهامت انجام کارهای بزرگ و ورود به عرصه مبارزه ( در داخل یا خارج ) از نکات برجسته ایشان است .

اهمیت این مرور دوباره ، و بررسی محسن رضایی در این است که رای به احمدی نژاد از روی تعصب نباشد . من با قبول اشتباهات او ، مجددا وی را انتخاب کردم . امیدوارم رای بیاورد و دعا می کنم اشکالات گذشته را جبران کند و از خداوند متعال می خواهم فرج آقا امام زمان (عج) را نزدیک کند و پرچم انقلاب را به دست ایشان بسپارد .