گزارشى از اعطاى تسهیلات ۱۰۰ میلیونى به نمایندگان

گزارشى از اعطاى تسهیلات ۱۰۰ میلیونى به نمایندگان

بند ۱۱ باید هزاران بار مرور شود

گروه سیاسى- خانه ملت، مهر ماه متفاوتى را سپرى کرد و اکنون نمایندگان در حالى تعطیلات پایانى این ماه را در حوزه هاى انتخابیه خود مى گذرانند که هفته هاى پرحاشیه اى را در زیر هرم سبز مجلس به واسطه انتشار خبر دریافت تسهیلات ۱۰۰ میلیون تومانى سپرى کردند، شاید ماجرا به همین جا ختم شود و شاید هم آنگونه که شنیده شد پیگیرى شکایت از حسن کامران نماینده اصفهان که این خبر را اعلام عمومى کرد، دامنه موضوع را گسترده تر کند؛ هر چند که اغلب نمایندگان نیز مى گویند از جزئیات شکایت خبرى ندارند و آنها هم فقط شنیده اند.
اولین واکنش هاى اکثریت نمایندگان مجلس به انتشار خبر این بود که انگشت سرزنش بسیارى، کامران را نشانه رفت و از سوى دیگر زبان ملامتشان به سوى رسانه ها باز شد که چرا چنین خبرى منتشر شده است. ملامت خبرنگاران به خاطر این انتشار و پیگیرى منبع اعطاى آن خود براى ما که در راهروهاى مجلس، خبرهاى مربوط به منتخبان ملت را جست وجو مى کنیم سؤال برانگیز است؛ چرا که اگر نمایندگان مبلغى را دریافت کرده اند که محل تأمین اعتبار آن مشخص بوده و بر اساس یک روال شفاف و قانونى همچون ادوار گذشته و همچنین براى تأمین هزینه هاى نمایندگى است و در عین حال دریافت مبلغ مذکور آنها را در جایگاه ویژه اى نسبت به مردمى که با سبد رأى آنها به مجلس راه یافته اند قرار نمى دهد، انتشار این خبر ولو به «بدترین نحو» به تعبیر آنها، جایى براى سرزنش و ملامت دیگران نمى گذارد. آنها مى توانستند با توضیحى قانع کننده پاسخى درخور به اعتماد مردم دهند.
محسن کوهکن سخنگوى هیأت رئیسه مجلس از تریبون رسمى اولین توضیحات را در این باره ارائه داد و گفت: مردم ما بدانند که اگر یک نماینده اى از شهرستان به تهران مى آید و یک آپارتمان حداکثر ۱۵۰ مترى در وسط شهر براى او تدبیر مى کنند؛ آیا رفتن به سمت و سوى اشرافى گرى است و واقعاً این جور است البته در توضیحات کوهکن محل تأمین اعتبار مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان جایى نداشت و در این باره توضیحى داده نشد. پس از توضیحات کوهکن بود که عمده وقت مجلس به تذکر درباره بند معروف (بند ۱۱ ماده ۲۳ آئین نامه داخلى مجلس مبنى بر حفظ شأن جایگاه مجلس) گذشت و بسیارى از نمایندگان با الفاظى همچون عوام فریبى اقدام همکار خود را در انتشار این خبر تقبیح کردند و حتى عزیز اکبریان نماینده کرج، گذشته از عوام فریبانه توصیف کردن اظهارات کامران پا را فراتر گذاشت و با تهدید کامران از رئیس مجلس و هیأت رئیسه خواست که در مورد پرونده پالیزدار اجازه دهند که قاضى پرونده به جلسه غیرعلنى آمده و «در مورد نقش این آقا و اطلاعات طبقه بندى شده نظامى و سرى که اینها برده اند و در جایى نگه داشتند و به عنوان متهم ردیف اول رفته و بارها بازجویى شده»، پاسخ دهند. البته لاریجانى هم این موضوع را مورد تأیید قرار داد.
على لاریجانى رئیس مجلس نیز از اعطاى ۱۰۰ میلیون به نمایندگان دفاع کرد و در همان جلسه علنى ضمن اجازه ندادن به کامران براى دفاع از خود، اقدام او را نادرست توصیف و نسبت به آن اظهار تأسف کرد و گفت که نمایندگان مجلس جزو فقیرترین دستگاه هایى هستند که در کشور زندگى مى کنند. تعداد قابل توجهى از نمایندگان یکصدا با گفتن «احسنت، احسنت» سخنان لاریجانى را تأیید مى کردند.
احمد ناطق نورى یکى دیگر از اعضاى هیأت رئیسه مجلس بود که همان روز پرحاشیه مجلس به جمع خبرنگاران آمد و از اعطاى مبلغ مذکور دفاع کرد اما نکته بدیعى که در حرف هاى او تعجب همگان را برانگیخت این بود که وى در پاسخ به این سؤال که چرا به نمایندگانى که در دوره هاى قبل وام خودرو دریافت کرده اند این دوره نیز وام خودرو داده اید، گفت: خودرو پس از ۴ سال مستهلک مى شود!
واکنش هاى نمایندگان به همان جلسه علنى ختم نشد و بعضاً در گفت وگوهاى غیر خبرى که با خبرنگاران داشتند سعى مى کردند آنها را توجیه کنند تا خبر پیگیرى نشود. با این حال چند روز پس از انتشار خبر، از تریبون رسمى مجلس شاهد اتهام نماینده کهگیلویه به خبرنگاران پارلمانى بودیم. محمد بزرگوارى نماینده کهگیلویه در اظهاراتى تحت عنوان دفاع از مجلس گفت: بعضى از این نمایندگان رسانه ها که جلوى در مجلس پرسه مى زنند تا بعضى ها که در مجلس هو و جار و جنجال راه مى اندازند یا به یک نکته هاى خدشه دار کننده مجلس اشاره مى کنند، فقط با اینها مصاحبه مى کنند اینها مى خواهند خوراک تبلیغاتى براى رسانه هاى خود درست کنند و در واقع به نفع دشمنان ما کار کنند.
ممکن است رسانه ها موضوع را به فراموشى بسپارند و از حتى خبرنگارانى که در راهروهاى مجلس آگاهى بخشى به مردم را جست وجو مى کنند و البته با تعبیرى نامطلوب تلاش آنها «پرسه زدن براى جنجال» تفسیر مى شود، هم این موضوع را از یاد ببرند اما آیا با مبهم ماندن جزئیات این پرداخت خدشه اى بر شأن و جایگاه مجلس وارد نشده و جا ندارد که نماینده یا نمایندگانى بند ۱۱ ماده ۲۳ آئین نامه داخلى مجلس را بارها مرور کنند و بارها تذکر دهند چرا که آنها بار سنگین آراى مردمى را به دوش مى کشند که هر بار با دیدن نماینده شان هزاران سؤال درباره این تسهیلات دریافتى آن هم در ابتداى راه در ذهنشان نقش مى بندد و اگر تریبونى پیدا کنند قطعاً تذکرى راجع به بند معروف آئین نامه خواهند داد.