برگه ها بالا

برگه ها بالا

        یکهو به خودم اومدم دیدم استاد داره برگه های امتحان را جمع می کنه. قیافه خشک و خشنش آدم را یاد حضرت ملک الموت می انداخت. نگاهی به برگه ی خودم انداختم : سفیدِ سفید ؛ حتی یک سوال هم جواب نداده بودم .

استاد رسید بالای سرم . تا اومدم بگم «استاد خواهش می کنم یه لحظه فرصت بدید ...» استاد به سرعت برگه را از زیر دستم کشید و با لحنی تحکم آمیز گفت : « مگه تا حالا خواب بودی ؟! »

رفتم تو فکر : مگه میشه آدم سر امتحان خوابش ببره ؟   

                                                  ***

زندگی هم یه امتحانه . امتحانی که سوالاتش را روی صفحه ی عمرمون جواب می دیم .

 یه فرقی که امتحان زندگی با بقیه امتحانا داره اینه که مدت زمانش برای افراد مختلف متفاوته . هیچکس نمی دونه کی نوبت اون میشه تا برگه اش را تحویل بده . ما اطرافیانمون را می بینیم که یکی یکی برگه هاشون را تحویل ملک الموت می دن و جلسه امتحان را ترک می کنن ، ولی عجیبه که هیچوقت به این فکر نمی افتیم که یک موقعی هم بالاخره نوبت ما می رسه .

وقتی به خود می آییم که بانگ ملک الموت بیدارمون می کنه : « وقت تمامه، برگتو بگیر بالا ! »

حتی فرصت نمی ده که التماسش کنی چه رسد به اینکه مهلت بیشتری بگیری . اونوقت اگه جواب سوال ها را درست نداده باشی دیگه پشیمونی سودی نداره .

*** 

« مردم در خوابند ، وقتی می میرند بیدار می شوند . پس بمیرید قبل از اینکه بمیرید . به حساب خود برسید پیش از آنکه به حساب شما برسند . »  

پیوست 1 : نوشته فوق نخستین بار آبان 84 در چهارمین شماره از نشریه نشانی به صاحب امتیازی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علوم پزشکی همدان به چاپ رسید .  

پیوست 2 : رمضان پارسال وقتی امام شب قدر- پس از چپ شدن ماشین به دره سنگلاخ - عمر دوباره را برایم رقم زد ، فکر میکردم هرگز مرگ را از یاد نخواهم برد. افسوس... فراموش کردم!